همیشه وقتی یک آدمی را خیلی میخواهید ولی نیست، جای خالیاش را با خوردن پر میکنید: کربوهیدرات و شراب. بعد سیر و گرم میشوید و تا یکساعت متابولیسمتان فعال میشود و میگویید آهان دیدی نبودنش چندان هم سخت نیست، حالا نگو مغزتان مشغول هضم بوده. یکنفر میگفت جوان که بودیم به احمدرضا احمدی گفتیم فهیمه راستکار را بگیر و خوشبخت شو و احمدی گفته آخر فهیمه راستکار "این" ندارد. منظورش از این آل و اوضاع و سینه بوده. زن لاغر دوست نداشته. دوستانش گفتند در عوض "آن" دارد. احمدی هم گفته «زرنگید، "اون" داره را برای خودتان میخواهید، "آن" داره را من بردارم؟» اینهم حکایت ناصحان اعظم است. آقاجان من هرکسی را نمیخواهم. ترجیحام این است با لازانیا لاس بزنم تا یک آدم بیربط را وارد زندگیام بکنم. من همان را میخواهم و بس. همان که هم آن دارد و هم این!