وقتى
دارید در «همان جاده» مى‌رانید و «همان آهنگ» را با دیگرى گوش مى‌دهید،
«همان غذا» را در «همان رستوران» با دیگرى مى‌خورید، «همان حرف» را با
«همان لحن» در گوش دیگرى زمزمه مى‌کنید - عزیزانِ من - دارید به جنگ طبیعت
مى‌روید. دارید اکوسیستم عشق را برهم‌مى‌زنید. دارید چوب لاى چرخ جهان
مى‌گذارید. نگذارید. این همه دست بردیم در طبیعت، خاطر خاک و باد و ابر و
باران را آشفتیم، بس است. خاطرِ خاطرخواهانِ جهان را مشوش نکنیم. راه‌ها و
موسیقى‌ها و صداها و طعم‌ها و زمزمه‌ها را بگذاریم با یار رفته برود. براى
خاطر یارها. براى خاطر یادها.
