یک
وقت تو دلتنگ یک آدمی هستی. خب، هستی. دلتنگی و خاطراتت را مرور میکنی و
آلبوم عکسها را دید میزنی و گپی، چتی راه میاندازی و خب، علیالحساب
کارت راه میافتد.
یک وقتی نه، تو دلتنگ خودت هستی؛ خودِ با آن آدم. این دلتنگی - آخ! -این دلتنگی، عزیز من، چاره ندارد.
