اسکارِ
بلاتکلیف‌ترین، پرتعلیق‌ترین و ویران‌کننده‌ترین جمله‌ى جهان را بدهیم به
«دِ موبایل ست ایز آف.» این سندِ قطعِ محتومِ ارتباط، با امیدِ فقط محتملِ
اتصال. وقتى نمى‌دانى محبوب کجاست: بى‌خیال در شلوغى میهمانى؟ کلافه در
ازدحام خیابان؟ آرمیده در آغوش بیگانه؟ خوابیده بر صندلى هواپیمایى به مقصد
ناکجاآباد، جایى میان زمین و آسمان؟ یا در حال گذراندن دقیقه‌ى هجدهم از
ساعت ٩ صبح یکشنبه‌ى سیاه، در پروازى که همراه با پرنده‌اش مردنى است.
.
