هم‌خوانی

درباره بلاگ

این‌جا یک وبلاگ شخصی‌ست که مطالب آن در نتایج هیچ موتور جست‌جویی نشان داده نمی‌شود. کپی کردن نوشته‌های دیگران در وب‌لاگ‌های پر بازدید، و یا سایت‌های خبری، حتا با ذکر نام نویسنده، بعید می‌دانم به‌دون اجازه‌ی صاحبان آن‌‌‌ها صحیح و قانونی باشد. همین.

از حسین به فقیران نمی‌رسید؟

۱. من نجف‌قلی حبیبی را نمی‌شناسم و نمی‌دانم اگر بشناسمش چه حسی نسبت به او خواهم داشت.
۲. من در تهران زندگی می‌کنم. زیاد دیده‌ام کسانی را که از پاجرو و اسپورتیج و بی‌ام‌و و ماشین‌های نه چندان ارزان دیگر پیاده می‌شوند و با قابلمه‌ای ده دوازده نفره در صف نذری محرم می‌ایستند. صفی که باقی حاضرانش هم از همین نوع اند و آدم‌های گرسنه و ندار به دلیل بوی تنشان و چرکی لباسشان جرات نزدیک شدن به چنین صفی را ندارند. صفی که چند ده میلیون هزینه‌ی غذایش شده است و یک لقمه از آن غذا از خیابان کریم‌خان پایین‌تر نمی‌رود.
۳. آن حسینی که من وصفش را از اهل منبر شنیده‌ام، نانش را نمی‌دهد آدم‌های سیر در حال ترکیدن بخورند و کنار همان شهر آدم‌های دیگری گرسنه بمانند. 
۴. تعارف که نداریم. همین حرف‌های حبیبی را اگر حاج آقا وجیه‌المنظریان گفته بود الان کلیپش را دست به دست می‌کردند و ازش به نام احیای معارف عاشورا نام می‌بردند. حالا که حبیبی گفته اخ شده. 
۵. از حسین به فقیران می‌رسید و از آنان که بانگ حسینی بودنشان پرده‌ی گوش می‌درد به سیران می‌رسد. این ملاک خوبی است برای سنجیدن صداقت‌ها، اگر غرضِ زدن مخالفان سیاسی کورمان نکرده باشد.