Hosein Moazezinia:
<اغلبشان (سینماگران!) وقتی میروند پشت دوربین به فکر رقابت با دیگر فیلمسازان، جلب نظر جشنوارههای -چه داخلی، چه خارجی- جلب توجه منتقدان، و خلاصه بازیهای داخل صنفی هستند. بزرگترین مشکل سینمای امروز ما اینست که چرخهی تولید در آن به شکلی نیست که سینماگر خودش را موظف به کشاندن تماشاگر به سالن سینما بداند. در حالی که شکل طبیعی تولید در صنعت سینمای آن کشورهایی که امروز مخاطب را از چنگ ما درآوردهند این است که سینماگر در لحظهی گرفتن هر پلان از فیلمش باید به فکر تماشاگری باشد که داخل سالن نشسته. موظف است حواسش باشد که دارد فیلم میسازد برای سرگرمکردن تماشاگر و نه هیچ چیز دیگر.>
<اغلبشان (سینماگران!) وقتی میروند پشت دوربین به فکر رقابت با دیگر فیلمسازان، جلب نظر جشنوارههای -چه داخلی، چه خارجی- جلب توجه منتقدان، و خلاصه بازیهای داخل صنفی هستند. بزرگترین مشکل سینمای امروز ما اینست که چرخهی تولید در آن به شکلی نیست که سینماگر خودش را موظف به کشاندن تماشاگر به سالن سینما بداند. در حالی که شکل طبیعی تولید در صنعت سینمای آن کشورهایی که امروز مخاطب را از چنگ ما درآوردهند این است که سینماگر در لحظهی گرفتن هر پلان از فیلمش باید به فکر تماشاگری باشد که داخل سالن نشسته. موظف است حواسش باشد که دارد فیلم میسازد برای سرگرمکردن تماشاگر و نه هیچ چیز دیگر.>